Żelazo hemowe i niehemowe – na czym polega różnica? Żelazo jest czynnikiem, który w organizmie płaci za procesy krwiotwórcze i transport czerwonych krwinek, wspiera także układ nerwowy. Dbamy o jego podaż w zbilansowanej diecie, nie zastanawiamy się jednak nad rodzajem żelaza, które jemy. Objawia się, że żelazo hemowe i niehemowe, czyli formy tego tematu, dzielą się między sobą, i brak równowagi pomiędzy nimi umie doprowadzić do niedoborów. Jak je dojrzeć i czy któryś z ostatnich gatunków jest „ważniejszy”?
Żelazo hemowe i niehemowe – na czym polega różnica?
Pojęcie o tym, że aby pokryć dzienne zapotrzebowanie organizmu na ten pierwiastek, należy spożywać produkty zawierające znaczną sumę żelaza, jest złe. Jego wchłanialność jest bowiem zróżnicowana i zależy od rodzaju żelaza, z którym posiadamy do działania. Aby zadbać o właściwy poziom tej podstaw we naturze, należy nie tylko dobrze komponować posiłki, ale same wchodzić w nich wyniki zwiększające przyswajalność żelaza. Chodzą do nich czerwona papryka, natka pietruszki oraz kiszonki, czyli bogate źródła witaminy C, jaką można również używać w formie odpowiednich suplementów diety.
Poznaj różnicę pomiędzy żelazem hemowym a niehemowym i zobacz, w jaki rodzaj uniknąć niedoborów, które w konsekwencji jadą do dużej dla zdrowia niedokrwistości.
Żelazo hemowe
Jak łatwo odróżnić produkty bogate w żelazo hemowe od źródeł żelaza niehemowego? Rozwiązanie zostaje w słowie „hema”, czyli „krew”. Żelazo hemowe możemy napotkać w ciele oraz zagranicznych pokarmach pochodzenia zwierzęcego, w obecnym w czerwonym mięsie czy produktach morza. Warto jednak pamiętać, że mięso wołowe może mieć blisko 45% żelaza hemowego, przecież jego przyjmowana ilość dzieli się blisko o połowę. Organizm wykorzystuje efektywnie ok. 20-25% żelaza spośród ostatniego źródła.
Żelazo hemowe jest wchłaniane daleko niż niehemowe, więc jeśli nie spożywasz produktów odzwierzęcych, sięgnij po suplementy diety z żelazem, dokładnie w towarzystwie witaminy C i kwasu foliowego.
Żelazo niehemowe
Niehemowe, czyli „bez krwi”, to żelazo wynikające ze źródeł roślinnych. Produkty zawierające dużo żelaza niehemowego to m.in. wszelkiego rodzaju strączki, takie jak fasola czy soczewica, a też buraki, szpinak czy orzechy i ziarna: migdały, orzechy laskowe, quinoa, amarantus. Źródłem żelaza tego gatunku są także zioła, w tym bazylia, tymianek, oregano, anyż czy kurkuma.
Należy pamiętać na pomocy, że przyswajalność żelaza z wyników roślinnych jest niska (1-5%). Aby zwiększyć nadzieję na łatwiejsze wchłanianie, warto ograniczyć spożycie kawy oraz herbaty, a też sięgać po artykuły o niskim pH (fermentowane i kiszone).
zobacz również Żelazo hemowe i niehemowe – na czym polega różnica?